کانسلیم چیست ؟ CANSLIM

کانسلیم(استراتژی معاملاتی بورس سهام):

از تحلیل CANSLIM برای شناخت روند حرکت سهم در مدت زمان کوتاه استفاده می‌شود. به طور کلی مهم‌ترین قسمت در تحلیل CANSLIM، مطالعه و بررسی روند عایدی کل شرکت و نیز وضعیت سود هر سهم و روند قیمتی آن است.

کانسلیم برگرفته از هفت حرف لاتین “C.A.N.S.L.I.M” است که هر حرف، معرف و مخفف یک عبارت است که در زیر توضیحات مربوط به هر عبارت را مشاهده خواهید کرد.مطالب مطرح شده برگرفته از کتاب ((ویلیام اونیل)) میباشد.

بااینکه کانسلیم یک ابزار تحلیل تکنیکال نیست، اما این روش مفاهیم ارزشمند دو تحلیل تکنیکال و بنیادی را که در پایین به تفضیل در مورد آنها توضیح داده شده است، با هم ترکیب می‌کند. اونیل در کتابی تحت عنوان “چگونه از بازار سهامدرآمدزایی کنیم؟” روش کانسلیم را توضیح داده است.

C : Current earnings
A : Annual earnings
N : New product or service
S : Supply and demand
L : Leader or laggard
I : Institutional sponsorship
M : Market Direction

درآمدهای سه ماهه و فصلی هر سهم :                                                                        Current quartely  earnings

Eps      تحقق یافته : عبارتست از سود هر سهم که در دوره مالی گذشته که  به هر سهم تعلق گرفته است.

1) افزایش سود سه ماه جاری با سود سه ماهه مشابه سال قبل بین 25 تا 30 و نسبت قابل توجهی بین 20 تا 50 درصد یا بیشتر

2) افزایش سود سه ماه جاری با سود سه ماهه قبل بین 40 تا 50 یا 500 درصد

3)  درآمدهای شش ماهه و نه ماهه را به دوره های سه ماهه تقسیم و درصد تغییرات را بررسی کنید.

4) از سودهای غیر عادی و استثنایی صرف نظر کنید چون ممکن است گمراه کننده و موقتی باشند.

5) ترسیم نمودار لگاریتمی آخرین سود سه ماهه شرکت با سود سه دوره قبلی و ثبت مقدار جدید

6) بررسی گروه صنعت شرکت مورد نظر به سهامی که از تاریخ انتشار گزارش میگذرد و هنوز منتشر نشده باید مظنون باشیم

7) کاهش نرخ افزایش سود در دو سه ماهه متوالی نشانه خطر است.

 درآمدهای سالانه :                                                                                                        Annual earnings growth 

بازدهی سهم(Return On Equity)    به مفهوم میزان سود شرکت به ازای یک سهم می باشد. به عبارتی  ROE نشان می دهد که شرکت به ازای سرمایه گذاری سهامداران به ازای هر سهم چقدر سود کسب کرده است.این نسبت به درصد بیان می شود و شاخص سودآوری شرکت نسبت یه سرمایه گذاری سهامداران است. بازدهی سهم معمولا در حوزه یک صنعت  قابل مقایسه می باشد گرچه به طور عام بالا بودن این نسبت به مفهوم اقبال سرمایه گذاران به خرید سهام شرکت می باشد.

1) سود سهام شرکت باید طی پنج سال گذشته هرسال نسبت به سال قبل افزایش یابد.

2) رشد سالانه بین 25 تا 50 درصد

3) دوره های افزایش بازاربین 2 تا 5 سال طول میکشد و سپس یک دوره رکود یا کاهش می آید.

4)  بررسی پایداری درآمد پنج سال گذشته که برای محاسبه آن سود سه ماهه شرکت در پنج سال گذشته رسم شده و خط روند تعیین میگردد.سپس میزان انحراف از نمودار اصلی محاسبه میشود.سنجش پایداری در مقیاس 1 تا 99 انجام میشود.سهام کمتر از 20 تا 25 درصد پایداری مناسب دارند.

5) ترکیب دو عامل رشد سود سالانه و سه ماهه جاری توامأ

6) نسبت P/E ارزش بسیار کمی در تحلیل ها دارد معمولا بالا بودن آن در بازارهای افزایشی و پایین بودن در بازارهای کاهشی است.فقط به خاطر P/Eیک سهم آن را نخرید.دلایل زیادی برای ارزان بودن قیمت یک سهم وجود دارد.مثلا سقوط بازار باعث کاهش قیمت تمام سهام میشود.پایین بودن P/E یک شرکت در صنعت مشابه خود نشان دهنده ارزنده بودن آن نیست بلکه نشان از ضعف در صورتهای مالی دارد.قیمت هر سهم نشان دهنده ارزش آن در زمان معامله میباشد.در صنایع با فناوری بالا نوسان تغییر P/E بیشتر است و ارزش واقعی آنها موقتی است.

سهامی که P/E بالا دارند در شرکتهای کوچک ولی با نوآوری بالا با وجود بالا بودن P/E قیمت سهام همچنان پایین بوده و ارزنده است.

سهام با P/E بالا را نفروشید.نظرات شخصی سهامداران معمولا اشتباه است اما بازار به ندرت اشتباه میکند.

p/e: عبارتست از تقسیم قیمت یک سهم شرکت بر سود هر سهم پیش بینی شده آن که دوره بازگشت سرمایه را نیز نشان میدهد. برای مثال اگر شما سهامی با نسبت P/E برابر ۱۰خریداری کنید به این معناست که ۱۰ سال طول می‌کشد تا شرکت کل سرمایه اولیه شما را از محل سودهای خود باز پس دهد.

محصول ، مدیریت و یا خدمت جدید :                                                   New(product/management/growth)

1) تناقص بزرگ سهام : در مراحل اولیه رشد سهام برنده و پرسود دیده میشود.چیزی که اکثر مردم فکر میکنند قیمت آن بسیار بالاست بالاتر میرود و چیزی که مردم فکر میکنند ارزان و امن است پایین تر میرود. وسهامی که طی بازارهای افزایشی برای اولین بار در بخش قیمتهای بالای جدید قرار گرفتند و حجم معاملات آنها نیز افزایش میابد باید مورد بررسی دقیق تر قرار بگیرند.

2)  زمان مناسب برای خرید سهام معمولا بین 7 تا 8 هفته تا 15 ماه طول میکشد که دوره تقویت میباشد.(ایجاد زمینه افزایش) سهم باید دقیقا پس از شکستن محدوده قیمت خود خریداری شود.و بعد از افزایش 5 تا 10 درصد از نقطه خرید دیگر آن را نخرید.

3) سهامی را بخرید که از نظر بیشتر سرمایه گذاران گران بوده و زمانی بفروشید که رشد زیادی کرده و برای برخی سهامداران جذاب شود.و به دنبال سهامی بروید که از محصولات خدمات یا مدیریت و یا شرایط کاری جدیدی برخوردارند.و از دوره های تقویت و تصحیح قیمت بیرون آمده اند.

  عرضه و تقاضا :                                                                                                                                  Supply and demand

1)  بزرگ بودن همیشه خوب نیست.چون برای بالا بردن آن به حجم زیادی از تقاضا نیاز هست.و اینگونه شرکتها ذاتا کند و بزرگ هستند.سهامی که درصد بالایی از مالکیت آنها در اختیار مدیران ارشد شرکت است معمولا از آینده بهتری برخوردارند.(سهام شناور)

2) به دنبال مدیریت کارآفرین باشید نه محافظه کار: اندازه بزرگ شرکت سبب افزایش قدرت و تاثیر آن میشود و مدیران قدیمی حاضر به تغییر وضعیت موجود و خطرپذیری و نوآوری نیستند.بیشتر شرکتهای کوچک و متوسط محصولات جدید تولید و نوآوری انجام میدهند و بیشتر مشاغل جدید توسط آنها به وجود می آید.عرضه محصول جدید در شرکتهای بزرگ مانند افتادن قطره در سطلی بزرگ است.

3) اشتباه بزرگ سرمایه گذاران نهادی : سرمایه گذاری در سهام شرکتهای بزرگ سبب عملکرد ضعیف سرمایه گذاران میشود چون انتخاب خود را محدود به شرکتهای با رشد ناکارامد ، کند ، اشباع شده و یا در حال افت میکنند.

4) مراقب تقسیم سهام باشید : سهام باید به نسبت 2 به 1 و یا 3 به 2 و نه 3 به 1 و یا 5 به 1 تقسیم شود.اگر تقسیم در اواخر دوره رشد باشد معامله گران حرفه ای از فرصت ایجاد شده بهره و سهام خود را میفروشند.این فروشندگان سهامی را که پس از رشدهای شدید دو پنج یا ده برابر در حال افول است و حجم زیادی در اختیار صندوق های سرمایه گذاری است میفروشند.

5) به دنبال شرکتهایی باشید که در بازار آزاد سهام خود را طی دوره زمانی مشخصی میخرند.مخصوصا شرکتهای کوچک تا متوسط.این کار تعداد سهام موجود در ساختار سرمایه را کاهش داده و بدین معناست که شرکت منتظر درآمد و سود در آینده است.

6) پایین بودن نسبت بدهیبلند مدت شرکت به سرمایه آن نکته مثبتی است.به علت افزایش نرخ بهره و کم شدن سود.

7) وجود اوراق مشارکت قابل تبدیل به سهم در ساختار سرمایه باعث کاهش سود هر سهم میشود.شرکتی که طی دو یا سه سال اخیر این نسبت را کاهش داده ارزش بررسی بیشتری دارد.

8) از سهام ارزانی که سرمایه کم دارند و مالک عمده نهادی و حقوقی ندارند بپرهیزید چون این سهام از نقد شوندگی ضعیفی برخوردارند.

9) حجم معاملات روزانه بهترین سنجش است.باید در دوره های اصلاح کاهش و در صعودها و نزولها افزایش یابد.

10)در کل سهامی که از سرمایه کوچکتری برخوردارند در صورت مساوی بودن سایر شرایط از عملکرد بهتری نسبت به شرکتهای قدیمی تر و با سرمایه زیاد برخوردارند.اما از نقدشوندگی کمتر ، نوسان بیشتر و تغییرات سریع تر برخوردارند.

پیشرو یا  پسرو :                                                                                                                                        Leader or laggard

1) از بین دوتا سه سهم برتر در گروه سهم مناسب را انتخاب کنید.

2) از سهام پیرو پرهیز کنید.

3) اگر قدرت نسبی سهم در مقیاس زیر 70 باشد نشان دهنده عقب بودن سهم از سهام های برتر است وافزایش آن به اندازه آنها نیست.قدرت قیمت نسبی عملکرد سهم را نسبت به تغییرات میانکین کل بازار (شاخص S&P) و یا در بعضی موارد تمام سهم های دیگر اندازه گیری مینمایدقدرت نسبی 70 نشان میدهد که سهم در دوره ای مشخص معمولا شش یا دوازده ماه از 70 درصد سهام مورد مقایسه بهتر عمل کرده است.

4) سهام با قدرت نسبی 80 و 90 را انتخاب کنید.

5) اگر قدرت قیمت نسبی برای هفت ماه یا بیشتر افت کرد و یا برای چهار ماه یابیشتر با افتی شدید همراه بود عملکرد سهم مشکوک بوده و باید بررسی بیشتری شود.

6) همیشه بدترین سهم خود را اول بفروشید.سهام رو به رشدی که در یک بازار افزایشی کمتر خود را اصلاح میکنند گزینه بهتری هستند.

7) پس از اینکه دوره افت عمومی بازار تمام شد سهامی که قبل از بقیه به قیمتهای بالا برمیگردد گزینه های مناسب و پیشرو هستند.

 حمایت های نهادی :                                                                                        Institutional sponsorship

حامی نهادی میتواند صندوق سرمایه گذاری، پس انداز بازنشستگی شرکتها،شرکتهای بیمه ، مشاوران سرمایه گذاری ، صندوق های پوشش خطر،ادارات امانی بانکها یا موسسات دولتی ، خیریه و آموزشی باشد.

1) سه تا ده حامی نهادی یا صندوق سرمایه گذاری عدد خوبی است.

2) افت سهم با حمایت های نهادی زیاد

3) افراد حرفه ای و مردم عادی دوست دارند در افت قیمتها خرید کنند.که اشتباه و باعث زیان میشود.

4) تنها نکته مهم در مورد حامیان نهادی روند آنها طی سه ماهه اخیر است . آیا حامیان افزایش یافته اند یا کاهش؟؟؟

5) خریدهای نهادی در سه ماهه اخیر از بیشترین اهمیت برخوردارند.

گزارش این خریدها معمولا شش هفته پس از پایان سه ماهه موردنظر منتشر میشود.درشرکت های پیشگام معاملات نهادی 70 درصد کل معاملات را دربرمیگیرد.

جهت بازار :                                                                                                           Market Direction      

1) بهترین روش برای تشخیص جهت بازار پیگیری و درک رفتار عمومی بازار در هر روز است.

2) مینگین صنعتی داوجونز یکی از میانگین های بسیار ساده و حیاتی و راحت بررسی و عملکرد روزانه بازار است.

3) نمودار کلی بازار را هر روز مطالعه کنید.بازار وقتی مردم شکاک و بی اعتقاد هستند افزایش میابد.

تفسیر نمودار قیمت و حجم روزانه کل بازار را یاد بگیرید.و از در افتادن با روند بازار پرهیز کنید که بسیار پرهزینه و زیان آور خواهد بود.

4) تلاش برای اولین افزایش به سه روش با خطا مواجه میشود.طی سومین ، چهارمین و پنجمین روز افزایش بازار دوباره افت کرده و یا حجم معاملات نسبت به روز قبل کاهش میابد.

1)      اولین تلاش بازار بعد از یک دوره کاهشی به شکست مواجه میشود.شکست ناگهانی در اولین تلاش نشانه فروش بیشتر سهام است.

2)      افت اولیه بازار با حجم کم همراه است وحجم بالای فروش در زمان افزایش بازار

3)      شاخص ساعتی بازار و تغییرات حجم از تغییر روند خبر میدهند.بهترین زمان برای برسی تغییرات حجم ساعتی طی اولین تلاش بازار برای افزایش است یعنی بررسی افزایش یا کاهش حجم در زمان افزایش قیمت بازار.و یا بالعکس اگر با شکست مواجه شود روند منفی با افزایش حجم آغاز میشود. ممکن است چند روز پس از افت بازار که با افزایش ضعیف حجم همراه است در یک تا دو روز حجم معاملات افزایش یابد ولی قیمت کاهش نیابد ممکن است چنین اتفاقی نشانه ای برای روند افزایشی باشد.

4)      واگرایی میانگین های مهم را در نقاط بازگشت بررسی کنید.مثلا اگر شاخص داوجونز فقط  واحد رشد کرد ولی S&P500 فقط 2 واحد نشان میدهد که شاخص S&P500 شاخص فرگیرتری بوده و افزایش آنچنان که باید قوی نیست.

5)      یک افت 33 درصدی برای جبران نیازمند 50 درصد افزایش است.

6)      تغییرات نرخ بهره توسط هیئت رزرو فدرال و همچنین تعییرات سطح ودیعه توسط feb  شاخص های مهم اثرگذار هستند.مهمترین مقیاس های پایه ای بازار و نرخ بهتره بهترین و مطمین ترین شاخص برای تایید تغییرات اساسی بازار است.معمولا کاهش نرخ بهره نشانه پایان بازار کاهشی است.

7)      طی بازارهای کاهشی معمولا سهام با قیمت بالا در ابتدای روز باز شده و با قیمت پایین در پایان روز بسته میشود.

8)      اگر یکسری سهم های ضعیف در بازار ضعیف شروع به افزایش کردند منشا خوبی برای روند افزایشی بازار است.

9)      حرکت پیشگامان بازار را در نظر بگیرید.پس از افزایش قیمتها طی دو سال یا بیشتر اگر این سهام به حداکثر قیمت خود رسیده اند باید منتظر افت کلی بازار بود.برای تشخیص ساختارهای ناقص مطالعه و تحلیل نمودارهای روزانه و هتفگی قیمت و حجم است.

10)  میانگین بازار بهترین شاخص است برای تعیین کف قیمتی بازار بدین ترتیب که عملکرد بازار را بین روزهای سوم و دهم بررسی کنیم و اگر افزایش قیمتها بعد از دو روز اول بیش از 1 درصد شاخص جونز یا S&P  در ردز گردد میتوان روند کاهش بازار را تشخیص داد.وقتی بازار به کف خود میرسد معمولا چندین بار به حداقل خود برخورد کرده و نوسان میگیرد.

11)  منتظر تایید دوم در کف بازار باشید.در روزهای اول تاسوم حجم معاملات به شدت بالاست و رشد قیمتها محسوس است.

12)  تئوری داو جونز یکی از روشهای قدیمی برای پیش بینی روند افزایشی بازار است.و روشی قدیمی و با تاخیر است و مناسب بازار مدرن امروزی نیست.

13)  باید همواره میانگین های صنعتی و راه آهن را باهم تحلیل کرد.مفهوم اصلی آن تایید رشد بخش صنایع سنگین اقتصاد است.

14)  یکی از نشانه های بازار کاهشی افت یا توقف رشد شرکتهای پیشگام یا افزایش قیمت سهام ضعیفی است که با سفته بازی بالا آمده است.

15)  شاخص های روانی بازار میتوانند کمک کنند.